Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Η σημασία του παιχνιδιού στην ανάπτυξη του παιδιού......

                                          Ναι στο παιχνίδι αλλά γιατί...?

 Το παιχνίδι αποτελεί μια βασική δραστηριότητα στη ζωή του παιδιού. Παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωματική, την ψυχοσυναισθηματική, την κοινωνική και τη γνωστική του ανάπτυξη. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί έχει την δυνατότητα να δράσει ελεύθερα, να ζήσει σε ένα κόσμο φανταστικό που μπορεί να εξουσιάσει, να εκφράσει τα συναισθήματα του, να μάθει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του να εξερευνήσει το περιβάλλον του. Επίσης, το παιχνίδι πολλές φορές λειτουργεί λυτρωτικά σε καταστάσεις της καθημερινότητάς του που το φορτίζουν με στρες, ένταση, θυμό κ.α



Συχνά το παιχνίδι θεωρείται χαμένος χρόνος από τους δασκάλους, τους καθηγητές ή τους γονείς. Στην πραγματικότητα είναι αναπόσπαστο και απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη και τη ζωή του παιδιού. Μάλιστα, η απουσία του παιχνιδιού από τη ζωή του παιδιού, θα μπορούσε να συνδεθεί με φτωχές κινητικές δεξιότητες, χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες, οι οποίες είναι πιθανό να οδηγήσουν σε δυσκολίες τόσο στη διαχείριση κοινωνικών καταστάσεων και επίλυσης συγκρούσεων οδο και σε θέματα διαφορετικότητας,αυτοεκτίμησης, αποτυχίας κλπ.

Είναι πλέον κοινή η διαπίστωση ότι η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από παιδική μοναξιά και απομόνωση, το  παιχνίδι έρχεται να αντισταθμίσει και να μετριάσει αυτή τη
ν προβληματική κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά στη σύγχρονη εποχή. Το παιχνίδι αποτελεί ένα μεγάλο πεδίο έκφρασης συναισθημάτων του παιδιού.



Σεβασμός στην παιδική ηλικία...

Στην παιδική ηλικία, ο άνθρωπος έχει δύο πρωταρχικά μέσα για να αναπτυχθεί: το παιχνίδι και τη μίμηση. Το παιδί δεν μπορεί να ταυτιστεί με τους μεγαλύτερους, να πάρει μέρος στις δραστηριότητές τους, αλλά ούτε να αναπτύξει ελεύθερα δική του δράση μέσα στην κοινωνία των μεγάλων.Έτσι βρίσκει διέξοδο να αναπαριστά και να μιμείται στα παιχνίδια του τους ενήλικες, τη συμπεριφορά τους, τις ασχολίες τους, τις μεταξύ τους σχέσεις...

Τα παιδιά επίσης χρειάζονται ερεθίσματα: αντικείμενα για να αγγίξουν, να γευθούν, να μυρίσουν, να εξερευνήσουν, να περιεργασθούν, να παρατηρήσουν... Τα υλικά παιχνίδια προσφέρουν αυτά τα ερεθίσματα, αλλά όσο γοητευτικά και δημιουργικά κι αν είναι, τα σημαντικότερα παιχνίδια δεν μπορούν να κατασκευαστούν, είναι χώμα, πέτρες, σκουλήκια, άμμος, λουλούδια, κλωναράκια, γρασίδι...!




Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε...

Μάθετε στα παιδιά να ασκούν τις αισθήσεις τους μέσα από ομαδικά παιχνίδια και όχι μόνο μέσα από ηλεκτρονικά, να συνειδητοποιήσουν τη πραγματική αίσθηση του χώρου, χρόνου, ήχου, χρώματος...

Μια απλή βόλτα  σε ένα πάρκο , μπορεί να μεταμορφωθεί σε αλλεπάλληλα επεισόδια παιχνιδιού εξάσκησης: το παιδί περπατά πάνω στον χαμηλό τοίχο, μετά «πρέπει» να περάσει με ένα πήδημα κάθε χαρακιά του πεζοδρομίου επειδή αλλιώς «χάνει», μετά ξαπλώνει στο παγκάκι, κατεβαίνει πηδώντας, τρέχει μπροστα... Ευφάνταστα μα άπλα...

Τα ζωηρά παιχνίδια των παιδιών, όπου  κυνηγιούνται, πηδούν, σκαρφαλώνουν, κάνουν τούμπες, στρίβουν σαν τη σβούρα μέχρι να χάσουν την ισορροπία τους κ.λπ. δεν είναι μόνο πηγής διασκέδασης και γνώσης για τα παιδιά, αλλά τους επιτρέπουν επίσης να εκφράσουν τη μοναδικότητά τους, να αποκτήσουν σιγουριά , θάρρος, αυτοέλεγχο.

Κάτι για το τέλος...

Ας θυμηθούμε τα δικά μας ανέμελα παιδικά χρόνια και ας παρακινήσουμε τα παιδιά μας έστω και σε μικρότερο βαθμό να μπορέσουν να ζήσουν αντίστοιχες στιγμές…..

Ας επιτρέψουμε στα παιδιά να είναι παιδιά …να κάνουν δημιουργικές σκανδαλιές και ευφάνταστες ζωγραφιές … Ας μην είναι τα παιδιά η σκιά μας, άλλα πολύχρωμες σκιές που εμείς θα ακολουθούμε! Ας τα απελευθερώσουμε από δικά μας προβλήματα και έγνοιες …Ας τους επιτρέψουμε να ωριμάσουν και να ενηλικιωθούν με ξεγνοιασιά, με αγκαλιές, φιλιά και χρώματα …Ας αφήσουμε τη μαγεία του παιχνιδιού να μας συνεπάρει όλους!

Fantastic 4 Μums!


1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Το παιχνίδι πρέπει να υπάρχει στην ζωή μας...